تادانه

رودبار و الموت
رودبار و الموت"رودبار و الموت" تا قرن هفتم با عنوان "رودبار" معروف بوده و در كتاب‌ها نامش "رودبار" آمده است. پس از آن به دليل حضور ياران حسن صباح در این منطقه، "الموت" معروف تر شد. اين منطقه به نام هاي ديگري نيز چون بالا الموت و پايين الموت و رودبار محمدزمان خاني و خشكه رودبار نيز معرفي شده است.
در حال حاضر و پس از تقسیمات کشوری سال 1383، این منطقه به دو بخش "رودبار الموت" و "رودبار شهرستان" تقسیم شده که مرکز رودبار الموت، معلم‌کلایه و مرکز رودبار شهرستان، رازمیان است. قلعه حسن صباح در روستای گازرخان در بخش رودبارالموت و قلعه لمبسر در بخش رودبار شهرستان قرار دارد. دو بخش رودبارالموت و رودبارشهرستان يا به عبارتي "رودبار و الموت"‌ بزرگ بخشي از قزوين به شمار مي‌روند.
مردم روستاهاي الموت به جز دو روستاي "كرد" زبان و پنج روستاي "ترك" زبان و روستاهای "مراغی" زبان، باقي به گويش "تاتي" سخن مي گويند. پروفسور يارشاطر در يادداشت هاي مختلف خود درباره الموت و زبان تاتي مي گويد: "نگوييم زبان تاتي، بگوييم زبان مادي. " رودبار و الموت (رودبار الموت و رودبار شهرستان) به داشتن نزدیک به 300 پارچه آبادی معروف بود که در حال حاضر از این تعداد، تنها کمتر از 150 روستا زنده و سرپاست.
زبان تاتي رودبار و الموت همان زبان تاتي‌اي است كه در طالقان و رودبار شهرستان و رودبار زيتون و كلور خلخال و وفس و تا اندكي در بويين زهرا استفاده مي شود. گويش تاتي الموت با گويش تاتي تاكستان قرابت بسيار ناچيزي دارد. برخي نيز پيشنهاد مي‌كنند به جاي استفاده از كلمه "تاتي" از كلمه "ديلمي" استفاده شود.
مردم این منطقه در بخش رودبارالموت با مردم تنكابن و در بخش رودبار شهرستان با مردم روستاهاي اشكورات، ارتباط فرهنگي و معيشتي بسيار داشته اند.

alamoutعکس‌هایی از رودبار و الموت ... اینجا
عكس‌های سروش کیایی از الموت... اینجا
عكس‌هاي پاييز الموت ... اينجا
حسن صباح در الموت ... اینجا
رنج بر فراز قله‌ها ... اينجا
روستاي تاريخي میلک ... اينجا
خواب‌هایی که داستان شدند... اینجا
مه، مثل گربه اي توي دره ها ... اینجا
دیدار کاوه گلستان از الموت ... اینجا
قلعه الموت به روایت گوگل ارث ...اينجا
زباني فراتر از ميلك من؛ تاتي ... اينجا
سفر به زادگاه قدم بخير ... اينجا
اول مهر نيست مگر؟ ... اينجا
ديولنگه و كوكبه ... اينجا
تقديرزن ... اينجا
دو رفيق ... اينجا
هفت‌خواهران و ديو... اينجا
علي و گوساله‌اش ... اينجا

alamoutشب عزیز و نگار ... اينجا
نوروز در الموت ... اينجا
قلعه‌يي‌ ناشناخته‌ از قلاع‌ اسماعيليه‌ ... اينجا نیما یوشیج ... اينجا
عنايت‌لله‌ مجيدي ... اينجا
جعفر نصيري‌شهركي ... اينجا
يوسف عليخاني ... اينجا
احمد عاشورپور ... اينجا
فريدون پوررضا ... اينجا
ناصر وحدتی ... اینجا
سیدمحمدتقی میرابوالقاسمی ... اینجا
بازمانده اسماعيليه در ايران ... اينجا
رنگ در باغستان ... اينجا
درباره روستاي گرمارود ... اينجا
بالاروچ، روستايي زنده و داستاني ... اينجا
ماهایا پطروسیان در الموت ... اينجا
عاشقي تنها بر فراز قله‌هاي ايلان ... اينجا
فیلم مستند "عزیز و نگار" ... اينجا

alamoutدرياچه اوان، روستای پيچ‌بن ... اينجا
كودكانه‌هاي يوسف عليخاني ... اينجا
اصلاحيه براي يك خبر ... اينجا
معرفي چند كتاب ... اينجا
تير ماه سيزده ... اينجا
گيل و ديلم ... اينجا
سفر به الموت ... اينجا
قلعه لمبسر ... اينجا
قلعه الموت (گازرخان) ...اينجا
جشن فندق‌چيني ... اينجا
جمال کريمی آتانی؟ ... اينجا
اسماعيليان حشيش نمي‌كشيدند ... اينجا
پایگاه فرهنگی‌-تاریخی الموت ... اینجا
از رودبار الموت به قهستان ... اينجا
جستجوي ردپاي اسماعيليان در روستاي ميمند ... اينجا
سفرنامه الموت و يادداشت فرخنده آقائی درباره سفر به الموت ... اينجا
عکس‌هایی از سفر (شهرام رحیمیان،‌ ابوتراب خسروی، فرخنده آقایی، مژده دقیقی، پاکسیما مجوزی و یوسف علیخانی به الموت) ... اینجا
عزیز و نگار و دو نکته در مورد داستان‌های عامیانه - سعید موحدی ... اينجا

عروس بید، مجموعه داستان ... اینجا
اژدهاکشان، مجموعه داستان ... اينجا
قدم‌بخیر مادربزرگ من بود، مجموعه داستان ... اينجا
قصه‌های مردم رودبار و الموت ... اينجا
عزیز و نگار - بازخوانی یک عشقنامه ... اينجا
به دنبال حسن صباح، داستان زندگی خداوند الموت ... اينجا

نقشه رودبار و الموت ... اينجا

Labels: ,

youssef.alikhani[at]yahoo[dot]Com
1 Comments:
Anonymous Anonymous said...
قلم توانايتان پاينده

Post a Comment