تادانه

خانه داستان کجاست؟
بلقیس سلیمانی: حالا پرسش این است؛ چرا خانه ی داستان مثل شمعی که اندک اندک آب می شود، فرو مرد؟
آیا جابجایی های مدیریت ها او را به این پایان ناخوشایند رساند یا عدم توجه مدیران معاونت فرهنگی و هنری شهرداری چنین پایانی برای آن رقم زد؟
آیا انتقال خانه ی داستان از مرکز شهر به جایی در شمال شهر آن را از چرخه ی حیات بیرون افکند، زیرا باعث و بانی ریزش مراجعان و مخاطبانش شد؟
امروز در گوشه و کنار کلان شهر تهران کلاس های داستان نویسی و جلسات نقد و بررسی آثار داستانی برگزار می شود، موج علاقه مندان ادبیات داستانی بدون ماوا و ملجایی مثل خود این شهر، سرگردان هستند، آیا آن ها استحقاق داشتن مکانی و نهادی به نام خانه ی داستان را ندارند؟
آیا ادبیات داستانی در برنامه ریزی عزیزان برنامه ریز معاونت فرهنگی هنری شهرداری جایگاهی ندارد، حداقل در حدو اندازه ی جشنواره تئاتر بانوان- که سالی یکبار برگزار می شود،اگر برگزار بشود- اما دم و دستگاهی دائمی در آن معاونت دارد.
همه ی ما می دانیم امروزه روز وقتی از نویسندگانمان با افتخار و تبختر، این جا و آن جا نام می بریم منظور مان داستان نویسانمان هستند، آیا وقت آن نرسیده برنامه ای برای داستان نویسان جوانمان داشته باشیم تا فردا از جامعه جهانی وا نمانیم ... ادامه

Labels:

link
youssef.alikhani[at]yahoo[dot]Com
0 Comments:

Post a Comment

<< Home