تادانه

در شب گرم تابستانی ...

اولین، نه دومین نواری که هدیه گرفتم این بود: در شب سرد زمستانی.

و حالا نزدیک بیست سال است با خودم زمزمه می کنم: در شب سرد زمستانی/ کوره ی خورشید هم، چون کوره ی گرم چراغ من/نمی سوزد/ و به مانند چراغ من/ نمی افروزد چراغی هیچ/ نه فروبسته به یخ، ماهی که از بالا می افروزد/ من چراغم را در آمد، رفتن همسایه افروختم/ در یک شب تاریک/ و شب سرد زمستان بود ...

احمدرضا احمدی دکلمه می کرد شعرهای نیما یوشیج را و محمد نوری می خواند؛ می خواند و می خواند.

و هنوز هم قصه بر یاد است! روزهایی بود که «داستان» برایم جدی شده بود و این نوار کلید ورودم به خلوتی بود که باعث می شد کلمات همنشینم بشوند و حق می دهم به کلماتم که «به مانند چراغ من، نمی افروزد چراغی هیچ». آه!

بعدها هم «گل مریم» و «آوازهای سرزمین خورشید» و «سفر برای وطن» و ...

و حالا چی باید بنویسم؟
جز اینکه بغض گلوی همه ما را گرفته و کسی نیست برایمان بخواند؟

خبر: پيكر چهره‌ي ماندگار آواز ايران امروز (دوشنبه، 11 مردادماه) ساعت 9:30 از مقابل تالار وحدت تشييع و در قطعه‌ي هنرمندان بهشت زهرا (س) به خاك سپرده مي‌شود.

دانلود فایل صوتی «در شب سرد زمستانی» یک - دو (MP3)

link

youssef.alikhani[at]yahoo[dot]Com

0 Comments:

Post a Comment