تادانه

برخى سانتى مانتاليزم را با احساس گرايى يكى مى دانند و براى همين، تمام آثارى را كه احساسى باشند، با همين نگاه نقد مى كنند؛ حال آنكه بايد ميان سانتى مانتاليسم و احساس گرايى فرق قائل شويم. هيچ اثر ادبى بى احساسى نمى توان يافت چرا كه ذات هنر، احساس برانگيز است و اگر اين احساس نبود، هنر شكل نمى گرفت. نمى توان يك اثر ادبى را خواند و از احساس خواه عشق، نفرت، ايثار و... بركنار ماند». او، مرز ميان احساسات گرايى و سانتى مانتاليسم را، در افراطى شدن احساسات مى بيند: «احساس گرايى در شكل معمول آن پسنديده است، ولى زمانى كه شوق بسيار باعث شود در عرصه اى خود را چنان گم كنيم كه تشخيص ممكن نشود، آن وقت دچار نوعى سانتى مانتاليسم شده ايم كه نه تنها ما را از بيان ماجرا و مفهوم باز مى دارد كه خودعاملى پس زننده نيز مى شود... ادامه

***
اما كمتر كسي است كه بداند در ايران باستان، نه چون روميان از سه قرن پس از ميلاد، كه از بيست قرن پيش از ميلاد، روزي موسوم به روز عشق بوده است!جالب است بدانيد كه اين روز در تقويم جديد ايراني دقيقا مصادف است با 29 بهمن، يعني تنها 3 روز پس از والنتاين فرنگي! اين روز "سپندار مذگان" يا "اسفندار مذگان" نام داشته است. فلسفه بزرگداشتن اين روز به عنوان "روز عشق" به اين صورت بوده است كه در ايران باستان هر ماه را سي روز حساب مي كردند و علاوه بر اينكه ماه ها اسم داشتند، هريك از روزهاي ماه نيز يك نام داشتند. بعنوان مثال روز اول "روز اهورا مزدا"، روز دوم، روز بهمن ( سلامت، انديشه) كه نخستين صفت خداوند است، روز سوم ارديبهشت يعني "بهترين راستي و پاكي" كه باز از صفات خداوند است، روز چهارم شهريور يعني "شاهي و فرمانروايي آرماني" كه خاص خداوند است و روز پنجم "سپندار مذ" بوده است. سپندار مذ لقب ملي زمين است. يعني گستراننده، مقدس، فروتن. زمين نماد عشق است چون با فروتني، تواضع و گذشت به همه عشق مي ورزد. زشت و زيبا را به يك چشم مي نگرد و همه را چون مادري در دامان پر مهر خود امان مي دهد. به همين دليل در فرهنگ باستان اسپندار مذگان را بعنوان نماد عشق مي پنداشتند. در هر ماه، يك بار، نام روز و ماه يكي مي شده است كه در همان روز كه نامش با نام ماه مقارن مي شد، جشني ترتيب مي دادند متناسب با نام آن روز و ماه. مثلا شانزدهمين روز هر ماه مهر نام داشت و كه در ماه مهر، "مهرگان" لقب مي گرفت. همين طور روز پنجم هر ماه سپندار مذ يا اسفندار مذ نام داشت كه در ماه دوازدهم سال كه آن هم اسفندار مذ نام داشت، جشني با همين عنوان مي گرفتند.سپندار مذگان جشن زمين و گرامي داشت عشق است كه هر دو در كنار هم معنا پيدا مي كردند. در اين روز زنان به شوهران خود با محبت هديه مي دادند. مردان نيز زنان و دختران را بر تخت شاهي نشانده، به آنها هديه داده و از آنها اطاعت مي كردند.... ادامه
***
سرزمين پارسيان... اينجا را كليك كنيد
پيشگويي هاي زردشت... با ترجمه صادق هدايت
نگاهي به مهر يا ميترايسيم

***

سازمان يونسكو هشدار داد نيمي از شش هزار زبان جهان، رو به نابودي است
به نوشته پايگاه اينترنتي الجزيره، كوشيرو ماتسورا، دبيركل يونسكو روز گذشته به مناسبت روز جهاني زبان كه براي ششمين سال پياپي جشن گرفته مي شد، گفت: زبان به هويت فرد مرتبط است و هر دو هفته، يك زبان از بين مي رود
ماتسورا افزود: وقتي يك زبان نابود مي شود، گويي نگاهي مشخص به جهان از بين مي رود
در اين حال، موسي بن جعفر بن حسن، رئيس كنگره ساليانه يونسكو گفت: اجازه ندهيم اين زبان ها با حمله زبان هاي ديگر از بين بروند
وي افزود: بايد با استفاده از آن ها در عرصه زندگي و برخورد مناسب با آن ها در كنار زبان هاي قدرتمند، حيات شان را بيمه كنيم
وي اعتراف كرد: مبارزه با چنين موضوعي، در زماني كه زبان انگليسي، زبان اول جهان است و فرهنگ آنگلوساكسون با فيلم ها و موسيقي رواج گسترده پيدا كرده، بسيار دشوار است
موسي بن جعفر گفت: يونسكو براي محافظت از زبان هاي در معرض نابودي، موزه اي به نام «شهر زبان» در ايتاليا ايجاد كرده اس
براساس گزارش يونسكو، 72 درصد مطالب پايگاه هاي مختلف اينترنتي به زبان انگليسي است. زبان آلماني با 7 درصد رتبه دوم را دارد و پس از آن، زبان هاي فرانسه، ژاپني و اسپانيايي با 3 درصد، در رتبه سوم هستند
رئيس اكادمي زبان هاي افريقا نيز گفت: قاره آفريقا يك چهارم زبان هاي جهان را دارد كه و 80 درصد از آن ها فقط شفاهي هستند و هرگز مكتوب نشده اند
youssef.alikhani[at]yahoo[dot]Com
0 Comments:

Post a Comment