تادانه

وصف حال این روزها

کار سختی است بیکاری.

هم کار داری و هم بیکاری.

از یک طرف با قراردادهای هر از گاهی زندگی باید کرد و از یک طرف هم باید منتظر ماند تا کی برسد پولش.

از یک طرف، طرفت می داند که کارت را بلدی و از طرف دیگر، چون می داند که بیکاری، هر طور دوست دارد با تو معامله می کند.

از یک طرف 37 ساعت نوار مانده روی دستم، حاصل این سفر 10 - 12 روزه آخرم به الموت و از طرفی 26 ساعت نوار از قبل از یکی روستاها فقط که باید کلمه به کلمه شان پیاده بشوند و تایپ و ...

بعد هم دست کشیدن به نسخه پایانی «به دنبال ناصر خسرو» و گرفتن قسط دیگر این قرارداد.

از طرفی 13 ساعت فیلم گرفته ام از نوروز دیلمی و پول ندارم بدهم که فیلم ها بروند زیر دست تدوینگر.

از طرفی دوربین G5 که چهار - پنج سالی همدم همیشگی ام بود در این سفر آخر به الموت رفت به کام خاکستان نشینان و تعمیرش نمی ارزد و پول ندارم یکی از این G9 یا G10 ها را بخرم.

از طرفی ...

از طرفی، پایم را کرده ام توی یک لنگه کفش که دیگر کار روزنامه و خبر و ترجمه نکنم و ...

از طرفی هم داستان است که پشت سر هم در این بلبشو می ریزد نوک انگشتانم و می آید روی صفحه مونیتور و می شود مجموعه جدیدم که اگر همین طور پیش برود، به زودی صفحه بندی اش هم خواهم کرد.

از طرفی هم ...

چقدر این زندگی طرف دارد لاکردار.

link

youssef.alikhani[at]yahoo[dot]Com

0 Comments:

Post a Comment