تادانه

یادداشت های روزانه

از چشم انتظاری چی مانده جز چشمخانه خالی؟
وقتی هستی، هستم. وقتی می ری، منی دیگه نیست.
من با آرزوهایم زندگی می کنم و تو با زندگی ات، آرزو.
وقتش رسیده بیایی، می دانی که اگر نیایی، من هم بلد نیستم بیایم.
کشیدن غم تو، کار هر نقاش نیست.
دارم می گردم؛ خودش، خودش را نشانم خواهد داد؟
من کوهکن ام اگر شیرینی ات بگذارد.
تنهایی، تنهایی می آورد.
باد آمده بود لای بید و آفتاب با گردنم بازی می کرد؛ باور کنم این ها با پای خودشان آمده بودند؟
تمام این روزهایم، تمام این روزهایم شده ای.
چقدر دلم می خواهد گربه ات باشم. خدا می داند و نگاهت.
چقدر ظالم بودم که حاضر شدم راهی سفر شوی.
کاش دلتنگی را دل بود تنگ ناشده.
چه بنویسم که وقتی هم خوابم، تو بیداری.
تب و شب و قصه های هزار و یکشب؛ مایعات و سرفه مدام.

link

youssef.alikhani[at]yahoo[dot]Com

0 Comments: