تادانه

نقد | فاطمه سرمشقی
ذهنم را خانه تكانی می ‌ كنم و تمام آن ‌ چه این سال ‌ ها درباره شعر و ویژگی ‌ های شعرِ خوب یاد گرفته ‌ ام، فراموش می ‌ كنم.
خودم را رها می‌كنم در تصاویر زیبایی كه جلوی رویم نقش می ‌ بندند و خودنمایی می ‌ كنند. باید خواندن با چشم بسته را یاد بگیرم، باید بتوانم كلمات را با همان سرعتی كه خوانده می ‌ شوند به تصویر بكشم؛ تصاویری كه با باد می ‌ رقصند، خم و راست می ‌ شوند، می ‌ روند، می ‌ آیند، سیاه و سفید می ‌ شوند، رنگ عوض می ‌ كنند و بی ‌ آن ‌ كه حتی لحظه ‌ ای كوتاه در برابر نگاهم بنشینند، بی‌تاب می ‌ شوند و محو.
هم ‌ پای باد/ می ‌ رقصید/ سرش به زیر بود و/ نگاهش به بر/ می ‌ رقصید... (از شب دست كشیدم،۱۳)
از شب دست كشیدم سارا افضلی را كه می‌خوانم، باد امانم را می ‌ برد، كتاب را از من می ‌ گیرد و تند تند ورق می ‌ زند؛ بی ‌ هیچ مكثی و تا به خود بیایم كلی تصویر شكسته از هجوم بی ‌ رحم باد بر سرم می ‌ ریزد. برای شناخت این تصویرها ناگزیرم از شناخت باد: كم ‌ تر صفحه ‌ ای در این مجموعه كوچك می‌توان یافت كه نشانی از باد و ویران‌گری‌های گاه شاعرانه ‌ ی باد! در آن نشانی نباشد. آفرینش بسیاری از تصویرهای بدیع را شاعر مرهون لطف بی‌دریغ باد است كه بی ‌ هیچ چشم ‌ داشتی هر چه را دارد فدای یك لحظه ‌ ی ناب فراموش ناشدنی می ‌ كند و حتی لختی پا سست نمی ‌ كند تا نظاره ‌ گر آنچه خلق كرده باشد.
تو را/ میان خاكستر/ رها كردم/ میان آن همه خاك/ میان آن همه ابر/ میان آن همه باد/ تو را دیگر/ نمی ‌ شد دید/ رهایت كردم/ هر چه بادا باد/ من از آن آتشی كه تو بودی/ دیده بودم/ بر باد رفتنت را (از شب دست كشیدم،۷) حضور باد به اندازه ‌ ای برای شاعر حیاتی است كه گاه حتی هستی خود را به باد می ‌ سپارد و با آن یكی می ‌ شود: بر برگ ‌ هایت نشسته بودم/ گفتم:/ باد می‌خواهم/ باد/ آسمان صدایم كرد/ باد شدم/ تاب خوردم/ آسمان سكوت كرد/ باد نیامد/ زمین را دیدم/ پایین افتادم/ برریشه ‌ هایت خوابیدم (از شب دست كشیدم، ۸)
چشمانم باد شد/ لرزید/ رقصید/ بر باد رفتم. (از شب دست كشیدم، ۱۳) در شعر عشق و حسرت شاعر خود را با باد می ‌ سنجد: قدم از باد بلندتر نیست/ باد می ‌ خندد و/ می‌رود/ فردا باز/ باد./ قدم از باد بلندتر نشده/... فردا/ میان دشت/ باد/ نگاهم می ‌ كند/ چه بلند بالایی!.. .(از شب دست كشیدم، ۱۶) ... ادامه مطلب

Labels: ,

youssef.alikhani[at]yahoo[dot]Com
0 Comments:

Post a Comment