تادانه

هدف از نوشتن | ابوتراب خسروی

ابوتراب خسروی گفت: ادبیات هدف نیست، وسیله است. وسیله‌ای است که ما از آن استفاده می‌کنیم تا بتوانیم جهان انسانی ایجاد کنیم.
این داستان‌نویس در اولین جشنواره منطقه‌ای داستان کوتاه ایلام «راوی» در سخنرانی‌ای با موضوع «هدف از نوشتن» افزود: ما با نوشتن قصد داریم جهان را اصلاح کیم و در نقش یک مصلح عمل کنیم و این کار ساده‌ای نیست.
خسروی اضافه کرد: لازم نیست نویسنده حتما معلم اخلاق باشد، بلکه کافی است آن چیزهایی را که می‌بیند، زشتی‌ها و زیبایی‌ها را از طریق نوشتن، شهادت بدهد تا این اثر از طریق خوانش، تسری پیدا کند و یک شعور جمعی و یک فرهیختگی جمعی ایجاد شود.
نویسنده رمان‌های «اسفار کاتبان» و «رود راوی» گفت: ما آخرین حلقه کاتبان و نویسندگان هستیم و باید هدف همه کاتبان و نویسندگان در طول تاریخ بشر را ادامه بدهیم.
ابوتراب خسروی خاطرنشان کرد: مهم نیست اثری که به وجود می‌آوریم شاهکار دربیاید. مهم نفس کار است. مهم سمت و سویی است که از طریق نوشتن می‌گیریم. حالا بعضی از کارها این اقبال را پیدا می‌کنند که مشخص‌تر باشند یا شهرت بیشتری پیدا کنند اما به اعتقاد من، مساله اصلی، فعل نوشتن است که باعث بسط و گسترش فرهنگ نوشتن و خواندن در جامعه می‌شود.
نویسنده مجموعه داستان‌های «هاویه» و «دیوان سومنات» افزود: از طریق همین نوشتن‌ها و خواندن‌هاست که بذر فرهیختگی در سطح جامعه پاشیده می‌شود و شعور و فرهنگ تکثیر می‌شود.
وی در جشنواره «راوی» در ایلام گفت: چهره‌های واقعی داستان‌نویسی ما از میان شما و عده‌ای که نیستند،‌ ظهور خواهد کرد.
خسروی اضافه کرد: بخشی از فایده مجامعی مثل اینجا، سمت و سو یافتن فعالیت و کار نویسندگانی است که تلاش می‌کنند، کلامی بر فرهنگ داستان‌نویسی جامعه ما اضافه کنند. این تلاش‌ها حتما نتیجه می‌دهد چون اغلب عناصر جوان داستان‌نویسی ما با عشق کار می‌کنند و کاری که با عشق همراه باشد، حتما در آینده نتیجه خواهد دارد.
ابوتراب خسروی در ادامه عنوان کرد: کاری که ما می‌کنیم،‌ کار بسیار دشواری است. جهانی دیگر اندیشیدن، کار ساده‌ای نیست. شما با معماری‌ای که در داستان انجام می‌دهید، سعی می‌کنید جهان دیگری خلق کنید. شما ذهنیات و تخیلات خود را از این کار خداگونه، دراماتیزه و عینی می‌کنید. چرا می‌گویم خداگونه. به این دلیل که هر کار خلاقه‌ای، به نوعی خداگونه است. مصالح همه ما کلمه است. همه ما با کلمه،‌ جهان ذهنی‌مان را معمری می‌کنیم و داستان می‌نویسیم.
این نویسنده نسل سومی گفت: نویسندگان کار دشواری است که از پس پشت آن اگر موفق عمل کنیم، بسط فرهنگی به دنبال خواهیم داشت و اگر نکنیم، کاری برای جهان نکرده‌ایم.