تادانه

روز «ساعدی» و «آل‌احمد»
امروز دوم آذر است و دلم تنگ شده برای دوم آذر 1383 که از یک ماه قبلش، من و سیدمحسن بنی فاطمه در تدارک ویژه نامه‌ای برای غلامحسین ساعدی بودیم و با چه مکافاتی مطالب را من در تهران جمع کردم و او کارهای فنی‌اش را در کرمان انجام داد و سرانجام به دوم آذر رسیدیم و خوشحال بودیم که کم کاری نکرده‌ایم در بزرگداشت خالق «عزاداران بیل» و «واهمه‌های بی نام و نشان» و «ترس و لرز» و «گور و گهواره» و ... ویژه نامه غلامحسین ساعدی را منتشر کردیم؛ از آن جمع حالا «سعید موحدی» رفته پیش ساعدی. وقتی قزوین بودم و دانش آموز دبیرستان و تئاتر کار می کردم، دیوانه وار نمایشنامه‌های ساعدی را از کتابخانه شهدا گرفتیم و می‌خواندیم و از داستان‌نویس بودن او غافل بودیم حال آن که او همان اندازه که نمایشنامه‌نویس بزرگی است، داستان‌نویس قدر هم هست.
امروز دوم آذر است و دلم تنگ شده برای دوم آذر 1386 که در جام‌جم‌آنلاین کار می کردم و چقدر هم اینجا را دوست داشتم که آرامشی فراهم کرده بودم برای خودم طی چند سال و خدا ببخشد بر کسی که جام جم آنلاین را برهم زد. در همین جا بود که وقتی خبرهای روزانه را در سایت ها و روزنامه ها و مجلات عربی جستجو می کردم و ترجمه، با فراغ بال، می نشستم پای تادانه و به یاد خیلی از بزرگان ادبیات، ویژه نامه ای منتشر کردم که یکی اش جلال بود؛ به یاد جلال آل احمد. وقتی هنوز دانشجو نشده و به تهران نیامده بودم، هدایت و آل احمد و درویشیان و دولت آبادی، نهایت داستان‌نویسی بود برایمان که بعد با صادق چوبک و ابراهیم گلستان و هوشنگ گلشیری و دیگران آشنا شدم و دیدم دنیای داستان، دنیایی فراخ تر از آنی است که ما می پنداریم، هزارتویی با دنیاهای گوناگون.
برای من این دو نویسنده به یک اندازه بزرگند و عجیب این که دلمشغولی‌هایم دنباله هر دوی این هاست. هر دو داستان نویس هستند. هر دو گردآورنده فرهنگ مردم هستند. هر دو سرشان درد می کرد این طرف و آن طرف سرک بکشند و ...
به راستی اگر ساعدی فکر می کرد که نمایشنامه نویس و داستان‌نویس بزرگی است و پس کسرِ شان دارد برود دنبال فرهنگ مردم، آیا کتاب های بی نظیری در عرصه فرهنگ مردم مثل «ایلخچی» و «اهل هوا» و «خیاو» هرگز متولد می شدند؟
یا اگر جلال نرفته بود به روستای اجدادی اش در طالقان و مونوگرافی این روستا را ننوشته بود کتاب «اورازان» اصلا شکل می گرفت؟ یا «تات نشین های بلوک زهرا» و یا ...
کاش کمی، فقط کمی بلندنظر باشیم و یکی را به نفع دیگری مصادره نکنیم و در این روز، یاد هردوشان باشیم؛ غلامحسین ساعدی و جلال آل احمد.

Labels: , ,

link
youssef.alikhani[at]yahoo[dot]Com
0 Comments:

Post a Comment

<< Home