تادانه

رونمایی از بیوه کشی در شیراز

http://aamout.persiangig.com/image/00-94/940224/00.jpg

اگر بگويم هنوز شوکه‌ام، هیچ اغراق نکرده‌ام.

اگر بگویم شیراز در این سفر، متفاوت‌ترین بود برایم، هیچ اغراق نکرده‌ام.

اگر بگویم هنوز منگ‌ام، هیچ اغراق نکرده‌ام.

همه‌چی با یک پیشنهاد شد. "حمیده جاهد" و "علیرضا کارگر" همزمان این پیشنهاد را دادند. قبلش به همت "سحر دهقانی" گروه "انجمن کتابخوانان شیراز" در تلگرام شکل گرفته بود. اول شوخی گرفته بودم حرف‌شان را. مگر می‌شود؟

همه جلسات ادبی این مملکت را گروه‌های ادبی و انجمن‌های نقد برگزار می‌کنند و حالا یک گروه کتابخوان که هیچ ادعایی ندارند، چنین پیشنهادی مطرح می‌کردند، گفتم با افتخار.

و بعد کم کم شنیدم برنامه‌شان جدی شده: فروزان نوری و شایان تدین و مریم مهدوی و علیرضا جعفری و مهسا خانم و منظر بردیده و رامتین ذوالقدری و محمدطاهر فقیه و پرستو پورابراهیم دوستان دیگر هم به این دوستان اضافه شدند.

بعد گفتند با دانشگاه شیراز صحبت کرده‌اند. کوتاه جواب دادم "با سلامتی."

گفتند با "کتابفروشی عبداللهی" صحبت کرده‌اند که بعد از دیدار در دانشگاه شیراز، برویم آنجا برای رونمایی.

بعد گفتند آقای عبداللهی برایش مشکلی پیش آمده و بعدازظهر چهارشنبه نیست. جایش کافه‌ای را در نظر گرفتند.

بعد از رفته بودم ساری که از همان‌جا راهی شیراز شدم و رسیدم به مهربانی یک گروه کتابخوان حرفه‌ای.

دوستان دیگرم هم آمدند به این نشست مثل مرضیه جوکار و م. آرام و فاطمه فروتن و اعظم سبحانیان و ندا کاووسی فر و محمدحسین توفیق‌زاده و خانم مهرپور و ...

پیش از ظهر با فروزان و ایلیا نوری و علیرضا کارگر و شایان تدین رفتیم کتابفروشی عبداللهی. جناب عبداللهی و هادی صیادی بودند. هادی صیادی را مسلط‌ترین دیدم در نشان دادن کتاب به خواننده. آدم عجیبی بود؛ نسل کتابفروش‌های کتابخوان متاسفانه سال‌هاست ور افتاده است و از دیدن کسی چون هادی شوکه شدم و بوسیدمش.

بعد هم رفتیم دانشکده‌ی ادبیات دانشگاه شیراز. صندلی‌ها را از حالت سخنرانی درآوردیم و گرد نشستیم و بحث کردیم و حرف زدیم تا وقتی بهمان گفتند دو ساعت‌تان تمام شده و خیلی وقت است دارید در وقت اضافه راه می‌روید.

بعد هم رفتیم کافه لادن (حدفاصل پوستچی و معدل). فضای عجیبی دارد این کافه با آن چرخ‌ها و شلوارها و سیاهی‌ها و چراغ‌ها.

لوح یادبودی که به مناسبت رونمایی از کتاب بیوه‌کشی آماده کرده‌بودند، شاهکار بود و ذوق‌زده‌ام کرد.

بعد از مراسم هم شنیدم "کتابفروشی بزرگ شیراز" کتاب‌های نشر آموت را آورده است. وقتی آخر وقت رفتیم داشتند کتاب‌ها از کارتن‌ها بیرون می‌آوردند. باز شوکه شدم. برای اولین بار یک کتابفروشی تمام کتاب‌های آموت را سفارش داده است. از جناب ثریا ممنونم. از مجموعه شان ممنونم.

و هنوز اگر بگویم شوکه‌ام، هیچ اغراق نکرده‌ام.

این گروه می‌تواند یک اتفاق باشد؛ گروه کتاب‌خوانان فارس.