تادانه

نشر آموت؛ ناشر اختصاصي رمان
یوسف علیخانی همکاری با ناشران خوب و برخورد حرفه‌ای آنان را از مهم‌ترین انگیزه‌هایش برای فعالیت به عنوان ناشر دانست. وی به ایبنا گفت که همواره سعی داشته با مولفان به طور حرفه‌ای کار کند و در پرداخت حق‌التحریر رفتاری منصفانه داشته باشد.*
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، علیخانی از تاثیر مثبت عملکرد ناشرانی یاد کرد که وی نخستین آثارش را برای انتشار به آن‌ها سپرده است. وی که کارش را با نویسندگی آغاز کرده درباره تاثیر تالیف بر فعالیتش در نشر آموت گفت: نخستین کتابم مجموعه‌ای به نام «نسل سوم داستان‌نویسان امروز» بود که برای انتشار آن به بیش از 20 ناشر سر زدم تا این‌که روزی خیلی اتفاقی سراغ نشر مرکز رفتم و آن‌ها خیلی حرفه‌ای با من برخورد کردند؛ برخوردی که بسیار تاثیرگذار بود و به من یاد داد ناشر باید تعامل خوبی با صاحب اثر داشته باشد. این برخورد را بعدها از سوی نشر افق، ققنوس و نگاه هم تجربه کردم و برای همه کتاب‌هایی که به آن‌ها سپردم قرارداد بستم و درصد گرفتم.
علیخانی همکاری با ناشران خوب را عاملی مثبت در داستان‌نویسی‌اش دانست و گفت: اگر این ناشران با من حرفه‌ای برخورد نمی‌کردند من هم یاد می‌گرفتم که به عنوان ناشر باید از نویسنده و مترجم پول بگیرم و مطمئنا نمی‌توانستم نشر آموت را به جایی که هست برسانم.
وی که فعالیت به عنوان نویسنده و ناشر را تجربه کرده است در توضیح روند معمول رسیدن کتاب به دست ناشر گفت: در نشر آموت برخی مواقع کتابی را انتخاب می‌کنم، با شناخته‌شده‌ترین مترجمان تماس می‌گیرم و ترجمه کتاب را به آن‌ها پیشنهاد می‌کنم. مثلا کتاب‌هایی که شقایق قندهاری ترجمه کرده از این دست هستند. بعضی مواقع هم مترجم کتابی را که ترجمه کرده به دفتر انتشارات می‌آورد و پیشنهاد انتشار آن را می‌دهد. برای مثال، انتشار ترجمه رمان «خانه» اثر مرلین رابینسون پیشنهاد مرجان محمدی بود.
علیخانی ادامه داد: در برخی مواقع و به ویژه در چاپ رمان‌های فارسی، این انتخاب به صورت دعوت صورت می‌گیرد. ما از خانم فریبا کلهر دعوت کردیم کتابش را به نشر آموت بسپارد، اما چاپ کتاب «نسکافه با عطر کاهگل» پیشنهاد «م. آرام»، نویسنده کتاب، بود.
نویسنده «عروس بید» درباره تجربه‌هایش در حوزه داستان‌نویسی و فعالیت در نشر آموت اظهار کرد: مدتی است شرایط صنعت نشر سخت شده و سختگیری‌ها هم بالا رفته است. هر ماه حدود 10 کتاب به دفتر نشر آموت می‌رسد و مراحل مختلف را طی می‌کند، ثبت نام صورت می‌گیرد و کتاب به شورای بررسی می‌رود. اگر در این مرحله، اثری تایید شد، به صورت حرفه‌ای با نویسنده یا مترجم قرارداد بسته می‌شود. من از ابتدای فعالیتم در حوزه نشر، اعتقاد داشتم باید قرارداد حرفه‌ای بست و حق‌الترجمه یا حق‌التالیف را کامل و با انصاف پرداخت کرد. این مبلغ هم در نویسنده‌ها یا مترجمان معروف‌تر در توافقی دو جانبه انجام می‌شود و در غیر این ‌صورت، درصد مشخصی داریم که پیشنهاد خواهیم کرد.
دوست دارم «آموت» به عنوان ناشر تخصصی رمان شناخته شود
علیخانی معتقد است بعد از دریافت کتاب، باقی مراحل پیش از انتشار باید بر عهده ناشر باشد. علیخانی در این باره توضیح داد: متن اثر باید ویرایش و چندین مرحله نمونه‌خوانی شود. معتقدم اگر ناشری حرفه‌ای قدم بردارد، صاحب اثر هم تشخص کار خود را رعایت می‌کند. اوایل همه جور کتاب درآوردم اما الان فقط به طور تخصصی در حوزه رمان کار می‌کنم. شعارم هم در نمایشگاه‌هایی که می‌روم همین تاکید بر تخصصی بودن نشر آموت است و سعی می‌کنم خودم را به عنوان ناشر تخصصی داستان معرفی کنم.
علیخانی درباره مزایای فعالیت در یک حوزه خاص گفت: اگر درصد موفقیتم در رمان‌هایی که چاپ کرده‌ام 70 درصد باشد باید بگویم این موفقیت در داستان کوتاه یا شعر حدود 20 تا 30 درصد است و در عمومی‌ها تقریبا موفقیت خاصی نداشته‌ام. پس بهتر است در کاری که بهترم شناخته شوم.
تعامل صاحب اثر و ناشر موضوع دیگری بود که علیخانی درباره آن گفت: در انتشار تمامی کتاب‌ها این همکاری وجود دارد و مراحل مختلف با مشورت پیش می‌رود. حتی در ویراستاری هم با نویسنده توافق می‌شود و بعد از به پایان رسیدن ویرایش، صاحب اثر باید آن را بخواند و تایید کند. در جلد کتاب‌ها هم گر چه تصمیم‌گیرنده خودم هستم اما حتما از مشورت صاحب کتاب هم استفاده می‌کنم و اگر نپسندید تصویر را تغییر می‌دهم.
مدیر نشر آموت با بیان این‌که موفقیت کتاب به تلاش نویسنده و ناشر بستگی دارد، افزود: ناشر باید تمام تلاش خود را برای معرفی کتاب به کار بگیرد اما بقیه‌اش به کیفیت کتاب بستگی دارد. اگر کتاب خوب نباشد تبلیغات زیاد هم نمی‌تواند تاثیر زیادی در فروشش داشته باشد زیرا بیش از تبلیغات رسانه‌ای، شیوه سنتی معرفی کتاب، که همان تبلیغات شفاهی مخاطبان است، می‌تواند کتاب را دست به دست بگرداند.
وزارت ارشاد با کتاب‌ها مهربان‌تر باشد
به عقیده علیخانی، عدم حمایت از سوی دولت مهمترین مشکل این روزهای ناشران است. وی با بیان این مطلب اظهار کرد: ناشر نوپایی مثل آموت در ابتدا از نویسندگان تازه‌کار حمایت می‌کرد اما با آن روندی که در پیش گرفته بودم اغلب کتاب‌هایم روی دستم می‌ماند. ارشاد آن زمان کتاب‌ها را می‌خرید، اما اوضاع تغییر کرده. وزارت ارشاد هم مانند بقیه بخش‌های جامعه همواره تحت فشار بوده است. امیدواریم در دادن مجوزها کمی مهربانانه‌تر به آثار نگاه شود.
link
youssef.alikhani[at]yahoo[dot]Com