تادانه

گفت‌وگو با علی ایثاری‌کسمایی
سی‌ویک شهریور 1386 یکی از دیدارهای تادانه‌ای را درباره مردی نوشتم که خیلی ازش یاد گرفته‌بودم تا آن تاریخ. بعد هم همان‌روزها جام‌جم‌آنلاین تعطیل شد؛ به شکل حرفه‌ای که دکتر یونس شکرخواه، بنا گذاشته‌بودش. بعد به قول الموتی‌ها، ما (من و علی ایثاری‌کسمایی و خانم توکلی و ...) خانه‌درکجا شدیم و آواره.
من رفتم گروه فرهنگ و ادب و گرداندن صفحه فرهنگ مردم و کسمایی و توکلی، بخش ترجمه که هیچ‌کدام‌مان عاقبت‌به‌خیر نشدیم.
کسمایی را اما قدر دانستم و ازش در اولین فرصت دعوت کردم که بیاید آموت؛ و آمد. و کتابش شد این.
آقای کسمایی در روزنامه هم کم‌حرف بود و حالا خوشحالم که بالاخره یکی توانسته از دهانش چند کلمه بیرون بکشد.
پریروز آقای کسمایی ایمیل فرستاده بود که خیلی از کتابفروش‌ها کتاب «درجستجوی خوشبختی» نوشته‌ی «بیل برایسون» را ندارند. برایش نوشتم: آقای کسمایی عزیز! سه چهار تا پخشی با آموت کار می‌کنند و کتاب‌هایش را پخش می‌کنند. این‌که حالا چند تا کتابفروشی‌ کتاب‌ها را ندارند، مشکل ما نیست. مشکل دوستانی است که می‌بینند کتابی را که می‌خواهند در کتابفروشی موردنظر نیست و به فروشنده تاکید نمی‌کنند که آن کتاب را برایشان بیاورد.
راستی آقای کسمایی! به خدا من دلگیر نشدم که داستان‌هام رو دوست نداشتین.

Labels:

youssef.alikhani[at]yahoo[dot]Com
0 Comments:

Post a Comment