تادانه

رادیو زمانه: «عروس بید» نوشته‌ی یوسف علیخانی بی‌تردید یکی از مطرح‌ترین کتاب‌هایی بود که در قلمرو ادبیات داستانی در سالی که از سرگذراندیم، منتشر شد. در روزهای پایانی سال ۱۳۸۹ جایزه ادبی شهید غنی‌پور را که از جوایز معتبر نزدیک به دولت است از آن خود کرد. خانم فاطمه سرمشقی، در نقدی که اکنون در دفتر خاک منتشر می‌شود، «عروس بید» را در سایه‌ی دیگر آثار یوسف علیخانی بررسی می‌کند.

فاطمه سرمشقی: تا چندی پیش اگر جایی می‌خواندم یا از کسی می‌شنیدم که یوسف علیخانی نویسنده سه مجموعه داستان «قدم‌بخیر مادربزرگ من بود»، «اژدهاکشان» و «عروس بید» در اولین روز بهار سال ۱۳۵۴ در روستای میلک از روستاهای الموت به دنیا آمده است، هیچ تصویری از میلک در ذهن نداشتم، حتی الموت را هم به زحمت به خاطر قلعه‌اش و آن درختی که می‌گویند هنوزه هنوزه، روز عاشورا برای امام حسین خون می‌گرید، می‌شناختم اما حالا پس از خواندن این سه مجموعه وضع دیگرگون شده است. حالا به راحتی می‌توانم چشم ببندم و تصور کنم آن روز عید در آن خانه کاهگلی کوچک، ‌سفره هفت سین در پیشین خانه چیده شده اما کسی دورش ننشسته است. نگاه‌ها همه به پسین خانه است که مدتی است بسته مانده، نه کسی داخل می‌شود نه خارج. حتماً باید «قدم‌بخیر» بالاخره در را باز کند و خبر بدهد که: «به دنیا آمد. ساق و سلامت. پسر است. مبارک باشد.» ... ادامه در رادیو زمانه / ادامه در سایت نشر آموت

Labels:

youssef.alikhani[at]yahoo[dot]Com
0 Comments:

Post a Comment