تادانه

سنگ قبرهای تاریخی

آینه»، نماد خود بازبینی، عشق جسمانی، عشق الهی و ابزار معرفت حق است.
«سرو»، نماد جاودانگی و فناناپذیری روح است.
«خورشید»، نماد خودآگاهی، بلندپروازی، بالا جویی و نور حق است. همین طور خورشید، مظهر پدر، برادر، عمو، شوهر، کارفرما، شاه، رهبر و میهن است.
«دو کبوتر»، در آیین و فرهنگ کهن ایران نمایانگر، پیک و قاصد و در اسطوره های کهن ایران، نماد «پیک ناهید» بوده است. کبوتر از یک سو به دلیل ارتباطش با مفهوم ناهید و از سوی دیگر مظهر مهرورزی با آفرودیت (رب النوع زیبایی در اساطیر یونان) مفهوم «پیک عشق» را نیز به خود گرفته است.
«انار و گل انار» شبیه به آتشدان آتش مقدس است و از این لحاظ در فرهنگ ایرانی تقدیس می شده است و دانه های درون آن نیز یادآور باروری ناهید بوده است.
«چلیپا یا گردونه مهر» از هزاران سال پیش در ایران همواره دارای ارزش های دینی، کیفیت درمان بخشی، مفاهیم عاطفی و مردمی، خاصیت پلیدزدایی، مایه خوشبختی و سرشار از مفاهیم راز آمیز و آسمانی بوده است ... ادامه

Labels: folk

link

youssef.alikhani[at]yahoo[dot]Com

0 Comments:

Post a Comment