تادانه

يك گفتگو
در غرب وقتي كتابي منتشر مي شود نويسنده‌اش بلند مي شود و تور مي گذارد و به شهرهاي مختلف مي رود تا كتابش را معرفي كند. برايش جلسات مختلف داستان خواني و نقد و معرفي مي گذارند. در راديو و تلويزيون و ماهواره و مطبوعات درباره اش مي نويسند.
اما در ايران آيا اين طور است؟ آيا اين روند به طور سالم و عادي طي مي شود؟
ادامه مطلب
youssef.alikhani[at]yahoo[dot]Com
3 Comments:
Anonymous Anonymous said...
اگر ميلك را مي گرفتند، يعني اگر ميلك نبود، احتمالا يوسف عليخاني هم نبود. يا شايد طور ديگري بود كه خيلي فرق داشت با اين كسي كه در تادانه مي نويسد.حالا برم مصاحبه خانم حسينيانو بخونم.

Anonymous Anonymous said...
از خواندن اين مصاحبه هم مثل همه نوشته هاي يوسف لذت بردم.نمي دانم چرا همه كارهايش از داستان ها گرفته تا ديدارهايي كه مي نويسد برايم خاطره انگيز است شايد به اين خاطر كه ميلك شبيه لنگرود است و يا لنگرود به شكل وحشتناكي بوي ميلك مي دهد

Anonymous Anonymous said...
اگر همه چیزمان شبیه ادمهای متمدن بودابن یک کارمان هم مثل اونها بود.


چه چیزمان شبیه ادم است؟ .

Post a Comment