تادانه

گفتگوی «راوی» با حسن محمودی
وقتی روزنامه نگاری، افسوس می خوری که چرا، هیچ کدام از واقعیت های جامعه ات را نمی توانی در داستانت بیاوری. همکار تو در صفحه ی حوادث، به طور روزانه از وقایعی می نویسد که تو وقتی همان ها را به داستان تبدیل می کنی، اجازه ی چاپ نمی گیری. اما اگر روزی بیاید که بتوانی معجونی از این دو طعم را به دست خواننده ات بسپاری، آوزاه ات به مانند مارکز بر سر گزارش یک غریق از مرزها فراتر می رود. روزنامه نگاری برای من لذت بخش ترین کاری است که طعمش را چشیده ام. منظورم روزنامه نگاری در حوزه ی اجتماعی و سیاسی است. در تمام سال هایی که خبرنگار حوزه ادب و هنر بودم، تلاش کرده ام تا از حوزه ادبیات فاصله بگیرم و درگیر حوزه های هنری باشم. حوزه هایی که علایق شخصی و نگاه خاص من به مقوله ادبیات نخواهد در آن ها، چندان دخیل باشد.

Labels: ,

youssef.alikhani[at]yahoo[dot]Com
0 Comments:

Post a Comment